Pairing Peter Parker / Quentin beck
Rate PG
Words 169
0
แม้จะกังขา แต่อย่างน้อย เขาก็เชื่ออีดิธ
ถึงอย่างนั้น
ปีเตอร์เคยตั้งคำถาม
ถ้าเควนตินยังอยู่ เขาจะเป็นยังไง
ตอนนี้รู้แล้ว,
ก็เหมือนเดิม
เขาเปลี่ยนไปนิดหน่อย ที่พอจะบอกได้คือเขาสบายดี
1
โชคชะตา
ความบังเอิญ
พรหมลิขิต
ปีเตอร์ไม่สนใจจะเลือกใช้สักคำ
วันหนึ่งในต่างเมือง ไกลจากควีนส์ เขาตกจากตึกระหว่างโหนตัวเพราะใครคนนั้นที่เดินอยู่ริมถนน
แว่นตานั่นไม่ได้ช่วยปกปิด แต่กลับยิ่งทำให้หวนนึกขึ้นได้
ปีเตอร์ยืนค้าง ที่มุมตึก มองดูทุกย่างก้าวที่ผ่านไป
2
เขาได้แต่หวังให้ตัวเองมองผิด ตลอดหลายวันเขาทำตัวให้ยุ่งขึ้นเป็นสามเท่าไม่ให้ตัวเองมีเวลาว่าง พยายามเข้าแลปไปจนถึงต่อเลโก้กับเนดข้ามวันให้ตัวเองลืมเสีย – เปล่าประโยชน์ – เขาพบว่าตัวเองกลับมายืนตรงที่เดิม
ใบหน้าเปื้อนยิ้มผ่อนคลาย ทุกอย่างปกติดีเสียจนเขานึกโมโห คำถามมากมายแย่งกันผุดขึ้นมาให้เขาได้โพล่งออกไป
เขาเลือกไม่ได้สักคำถาม
อย่างเดียวที่ได้คำตอบ คือเควนตินอยู่ตรงนั้น
มีความสุข
ในระยะ 200 เมตรไกลออกไป
ไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของตัวเขา
ปีเตอร์กำราวเหล็กจนมันงอ
3
เด็กหนุ่มกล่าวโทษค่ำคืนที่นอนไม่หลับ
ความสงสัย ความคาใจ
ทุก ๆ อย่างที่ทำให้เขาต้องเวียนกลับมาที่นี่ทุกวัน รอคอยเวลาไม่ถึงสิบนาทีที่เควนตินจะผ่านมา
เมื่อได้รู้ว่าเวลาเพียงเท่านี้ไม่สามารถจะตอบอะไรได้มากพอ สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจ สะกดรอยตามทุกที่ที่อีกคนไป
เควนตินเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนอาชีพ และดูจะใช้ชีวิตได้ดีจนชวนให้หงุดหงิด
และทุกครั้งที่จ้องมองดูอีกคนนานเกินไป ปีเตอร์จะหลับตา
ไม่,
ไม่ใช่เพื่อปิดการรับรู้ แต่เป็นในทางตรงกันข้าม
เขาอยากแน่ใจว่าสิ่งที่เห็นนั้นคือความจริง
4
หลังผ่านไปหนึ่งเดือน
ปีเตอร์ฉุกคิดกับตัวเอง
นาย.. กำลังทำอะไรอยู่
นายแค่ต้องมา นายรู้แค่นั้น
เพื่อให้หนึ่งคืนไม่ผ่านไปยากเกินไป
..ฉันนอนไม่หลับ
5
ปีเตอร์ไม่รู้อะไรไปมากกว่ากิจวัตรนอกบ้าน เวลาที่อีกคนจะออกมาและกลับเข้าไป เขาไม่เคยเข้าไปถึงข้างใน – ที่หมายถึงห้องอพาร์ทเมนต์ชั้นสามห้องนั้น และข้างในหัวของเควนติน เบค – เขาได้แต่มองอยู่ในระยะที่ไม่เคยใกล้ไปกว่า 100 เมตร
จะว่าไป ไม่ว่าตอนนี้หรือที่ผ่านมา ปีเตอร์ก็ไม่เคยเข้าไปอยู่ในนั้นได้
ส่วนหนึ่งของเขาเรียกร้องความจริงและความกระจ่าง และอีกส่วน ได้แต่ถามเขากลับว่า ที่เห็นอยู่นี้ยังไม่กระจ่างอีกหรือ
หลังเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งที่จริงและไม่จริง
เควนตินเก็บมันทั้งหมดไว้ที่ไหน
และได้ยังไง
หรือเขานั้น เป็นเพียงภาพลวงอย่างที่เป็นมาตลอด
และเรื่องระหว่างเขาทั้งสอง ก็แค่ผลงานที่ล้มเหลวอีกชิ้นหนึ่ง
เควนติน เบค, ชายคนนั้นเกลียดความล้มเหลวยิ่งกว่าอะไรดี
ปีเตอร์อาจเป็นหนึ่งในนั้น
แค่เรื่องล้มเหลว
หากสมมุติฐานนั้นเป็นจริง ปีเตอร์ควรสลัดความสงสัยออกไปได้แล้ว แต่เขาก็ยังทำไม่ได้
ก็ถ้าหากมันเป็นสิ่งที่เขาจงเกลียดจงชังนัก
ทำไมถึงยังใช้ชีวิตได้ปกติสุขอยู่อย่างนี้
6
คืนหนึ่ง เขาเลือกที่จะทลายความสงสัย เมื่อไฟในห้องของเควนตินถูกดับลง ปีเตอร์ค่อย ๆ ข้ามจากตึกฝั่งตรงข้ามที่ใช้เฝ้าดูอยู่ตลอด ไต่กำแพงลงมาที่หน้าต่างห้องนอนที่เงียบสงัด
ผ้าม่านผืนบางไม่สามารถปิดกั้นเขาได้ เขามองเข้าไปในความมืด เพ่งผ่านทุกอย่างที่ช่วยปกปิดคนที่อยู่ภายใน
7
ปีเตอร์กลับมาที่บ้านในช่วงเวลาที่แสงจันทร์ส่องสว่างที่สุดของคืน
เขาเข้านอน และหลับไปได้เร็วกว่าทุกที
ผ่านไปเกือบสัปดาห์ อาการนอนไม่หลับของเขาไม่กลับมาอีก
เนดถาม, นึกว่าเขาได้ไปทำภารกิจอะไรสนุก ๆ มาแล้วไม่ยอมบอก
8
กระเป๋าเรียนกับห่อแซนวิชวางอยู่ข้างตัว ปีเตอร์กำลังนั่งห้อยขา มุมเดิม รอให้เควนตินผ่านมาเพื่อแวะซื้อของสดที่ร้านประจำ
ถ้าเขาหันมาก็จะเจอ
เด็กหนุ่มย่นระยะห่างระหว่างพวกเขาลงอีกหนึ่งช่วงตึก
9
หลังหมดวัน เควนตินกลับไปที่บ้าน คลุกตัวอยู่ในนั้นไม่ออกมาอีก ปีเตอร์เฝ้าดูอยู่จนมืดค่ำ ไฟดวงเดิมดับลง เขารออีกสักพักจึงลอบเข้าไป – อีกครั้ง
ในห้องสภาพดีขึ้นกว่าเก่า ขวดยาบนโต๊ะหัวเตียงหายไปจากที่เคยถูกวางไว้เต็มไปหมด รวมถึงข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็เป็นระเบียบขึ้นกว่าครั้งไหน ๆ
เขาแนบตัวอยู่กับผนังในความมืดอยู่นาน จนกระทั่งเสียงลมหายใจคนที่นอนหลับอยู่สะดุด เริ่มมีอาการผวาและเสียงละเมอ เหมือนทุกครั้ง – ปีเตอร์ค่อย ๆ ตรงเข้าไปหาแล้ววางมือลงบนศีรษะของอีกฝ่าย
ผ่านไปสักพัก ทุกอย่างเข้าสู่ความสงบ เด็กหนุ่มมองแล้วลอบยิ้มเมื่อคนที่ผ่อนคลายลงหลับสบายจนหัวเอนเข้ามาซุกฝ่ามือ
เขาอยู่อย่างนั้นนานหลายนาที และเมื่อถึงเวลาต้องจากไปเขาก็ดึงมือกลับ
เควนตินขยับตามเล็กน้อย
ปีเตอร์กระชับผ้าห่มให้คนใต้ร่าง ก่อนกลับไปที่หน้าต่างห้องที่เขาแอบเข้ามา
“ขอบใจนะ”
คล้ายผ้าม่านผืนบางที่โบกสะบัดผ่าน เสียงเบาหวิวดังตามหลังของเขา
หากเป็นประสาทสัมผัสของคนทั่วไปคงจะไม่ได้ยิน
ปีเตอร์ไม่ได้หันกลับไป
เขายิงใยไปตึกตรงข้ามแล้วโหนตัวออกมาทันที
10
คำถามที่ปีเตอร์เคยนึกสงสัย
ถ้าเควนตินยังอยู่
เขาจะเป็นยังไง
ตอนนี้รู้แล้ว,
Tell me how do you
– The end
ขอบคุณที่มาร่วมเสพกันนะคะ ร่วมคุยหวีดคอมเมนต์ติชมได้ทั้งที่นี่หรือว่า #dannyw_fic ก็ได้นะคะ
(-:
Danny W. 